വിവാഹം

മുദ്രണം ചെയ്തുനിന്‍ മനസു

എന്‍ ചുവപ്പു മഷികൊണ്ടു.

പതിഞ്ഞതില്‍ തീയതിയും

മറക്കാന്‍ പറ്റാത്ത സ്ഥലവും

നമ്രശിരസ്കയായ് നില്‍ക്കുന്ന നിന്നെ-

കറങ്ങുന്ന ഭൂമിയെ കടിഞ്ഞാ-

ണിടും പോല്‍ പൂത്താലി-

ച്ചരടു കൊണ്ടൊരാണ്‍കെട്ടു കെട്ടി

ഉയരുന്നു കുരവയും പുഷ്പ-

വര്‍ഷവും ശുഭമുഹൂര്‍ത്തത്തില്‍

നിനച്ചുപോയ്  വിവാഹമൊ-

ഈ സ്വര്‍ഗത്തില്‍ വച്ചു തന്നെയൊ

ചുറ്റുമുണ്ടൊരു പത്തായിരം പേര്‍

സാക്ഷിയായ് പൂമാലയും ചാര്‍ത്തി

വെറ്റില വച്ചെനിന്‍ വലംകൈകൊര്‍ത്ത്

പുതുജീവന മണ്ഡലം വലംവച്ചു

മനസിന്‍ പടിവാതിലില്‍ വലം-

കാല്‍ വച്ചു കയറി നീ

നിന്നിലെ എന്നിലും, എന്നിലെ നിന്നിലും

തെളിയുന്ന ദീപമായ് ഈ സംഗമം