പിഞ്ചുപൈതലായ് ഞാൻ;
നിൻ മടിത്തട്ടിലെ ചൂടേറ്റുറങ്ങും
കുഞ്ഞു പൈതൽ ഞാൻ..
ചിന്തകളെഴും വഴികൾ-
പടർന്ന് നിൻ മൃദു മേനിയിൽ
മാതൃത്വമേറ്റു വളർന്നുയർന്നു ഞാൻ
നിന്നധരം പൊഴിച്ചിട്ട കഥകൾ പലതുണ്ട്
മനസ്സിൽ, കിനിയും പാട്ടുകളേറെയുണ്ട്
തളരാതെ വാടാതിരിക്കാൻ കരുത്തിന്റെ
കതിർനാമ്പുകൾ കരളിലുണ്ട്
പണ്ട്പണ്ടേ മുതൽക്കെ നീയീ രണഭൂമിയിൽ
കണ്ണീർപൊഴിക്കാതെ, പുഞ്ചിരി പൂക്കൾ
പകുത്തുനൽകിയ ധീരമാതാ
ചിതറികിടക്കും ഞരമ്പുകളാഹൃത്തടത്തിൽ
ഒന്നായ് മിടിച്ചു ജീവൻ പകർന്നു
നിന്നിൽപടരുന്നകാറ്റിന്റെ നന്മതൻ സുഗന്ധവും,
നിന്നിലൊഴുകുമാ;നീർപുഴയുടെ പദ താളങ്ങളും,
നിന്നിലെനക്ഷത്രവീഥികൾ പൊഴിക്കും പൊൻപ്രകാശവും
പകർന്നെന്നാത്മാവിലെ ദീപം തെളിച്ചിടൂ
കാലമെത്തുമ്പോളീമടിത്തട്ടിലെ സ്വച്ഛന്ദതീരത്തു
അലിഞ്ഞു മെയ്ചേർന്ന് വീണ്ടുമാഹൃദയത്തി-
ലൊരു പുനർജനിയൊരുക്കണെ
നല്ല വരികള്
ReplyDeleteആശംസകള്
Thank you Sir.
Delete