പുണ്യമല്ലെ നീ..
ഏകനായ് ഞാന്‍ തേടും
സത്യമല്ലെ നീ
എന്‍ എകാന്തത-
വാചലമാകുന്നു
നിന്‍ സത്യത്തെ
അംഗീകരിക്കുമ്പോള്‍
നിനക്കായ് കാത്തിരുന്നു
ഈ പടവില്‍ ഒരു
നറു നിലാവയ് നീ വരുമൊ
നിന്‍ അരികില്‍ വരാന്‍
കൊതിച്ചു ഞാന്‍
ഈ പടവില്‍ ചേര്‍ന്നിരിക്കാന്‍
മോഹിച്ചു.
കയ്യിലിരുന്ന കല്ലുകള്‍ ഈ കുളത്തില്‍
ഓളമുണ്ടാക്കുമ്പോള്‍
എന്‍ മനസു നിന്നെ
തേടുകയല്ലേ
എന്നും ഈ മനസു
നിനക്കായ് മാത്രം
ആ ഓളങ്ങള്‍ എന്നിലേക്കു
അണയുന്നു
ഈ തണുപ്പും ഈര്‍പ്പം
നിറഞ്ഞ പായലും
നമുക്ക് സ്വന്തമാവാന്‍ മാത്രമോ
എല്ലാം നമുക്കു മാത്രം ,
തണുപ്പ് നിന്നെ പുണരാന്‍
പായലുകള്‍ മെത്തയാക്കാന്‍
സ്നേഹമോടെ നാം തെളിനീര്‍ കുളത്തില്‍-
മുഖം നോക്കുമ്പോള്‍-
ആരൊ വലിച്ചെറിഞ്ഞു
ചെറുകല്ലുകള്‍...
കാലമാകും പാറക്കല്ലുകള്‍
No comments:
Post a Comment