അരിമണി നറുമണി നട്ടുവളര്‍ത്തിയ-
ഞാറ്റുമണ്ണിന്‍ തോറ്റം പാട്ടേ.-
കേള്‍കൂ നീയീഅനാഥപുത്രന്‍-
തന്‍ വിലാപകവ്യം
പാഴായ്ക്കിടപ്പതും പഴുതില്ലാ-
തറയില്‍ പറ്റിപ്പിടിച്ചതും ഞാന്‍
അയ്യോ!! അരും ചവിട്ടല്ലെയെന്നെ
ഒരു കാവ്യകഥകൂടി പറഞ്ഞിടട്ടേ
പണ്ടൊരു പാടത്തൊരു ചേറില്‍
വിത്തായ് വീണു പിടഞ്ഞുഞാന്‍
തണുത്തമണ്ണിന്‍ ലാളനമെന്നുടെ
നീറ്റലുമാറ്റി യൊരുക്കി മയക്കി
ഉഴുതുമറിച്ചു നിലം വിരിച്ചു
ഞാറ്റുപാട്ടിന്‍ താളമോടേ....
വിയര്‍പൊഴുക്കി മണ്ണിന്നുടയോന്‍
കടഞ്ഞെടുത്തൂ പുഞ്ചപ്പാടം..
കഷ്ടപ്പാടിന്‍ തീഷ്ണതയില്ലാ-
തായിരം കൈകളെന്നെത്തലോടിയീ-
മണ്ണിന്‍ മനസില്‍ കിടന്നൂവളരാനന്നെ
വര്‍ഷമേഘമനുഗ്രച്ചിടുന്നൂ...
തളിരായ് കിളിര്‍ത്തുഞാന്‍..
കതിരില്‍ വളര്‍ന്നു ഞാന്‍
തഴുകാന്‍ വീണ്ടുമെത്തിയോരൊ
കരുതലില്‍ ഹസ്തവര്‍ഷങ്ങള്‍
ചിങ്ങപുലരിയില്‍ വിളഞ്ഞു തെളിഞ്ഞു
പൊന്നണിഞ്ഞു പരന്നു കിടക്കും-
നെല്ലിന്‍ന്നിടയില്‍ വിളങ്ങിയ
ഏഴരപ്പൊന്നിന്‍ അഴാകാണു ഞാന്‍
കൊയ്ത്തു പാട്ടിന്‍ താളമേറി
അരുമകരങ്ങള്‍ എത്തിടുമ്പോള്‍
നിരയായ് നിന്നുകൊടുത്തീയീ-
അരിവളിന്‍ ചുമ്പനമേല്‍ക്കാന്‍
പുഴുങ്ങിയുണക്കി വിരിച്ച പരമ്പില്‍
പവിഴം പോല്‍ വാണുവിളങ്ങി..
കുത്തിപ്പൊടിച്ചിട്ടു പുറംചട്ട മാറ്റി
പുറത്തെടുത്തീ നറുമണീ തിങ്കളെ..
പുത്തരിച്ചോറായ് തിളച്ചുമറിഞ്ഞുഞാന്‍
പുണ്യമായ് മാറുമെന്നോര്‍ത്തുമാത്രം..
പുത്തരിച്ചോറായ് തിളച്ചുമറിഞ്ഞുഞാന്‍
പുണ്യമായ് മാറുമെന്നോര്‍ത്തുമാത്രം..
എങ്കിലുമെന്നെയാരൊ വലിച്ചെറിഞ്ഞൂ..
നിറഞ്ഞ വയറിന്‍ എച്ചിലായീ..
എങ്കിലുമെന്നെയാരൊ വലിച്ചെറിഞ്ഞൂ..
പുച്ഛമാം ഭാവത്തിന്‍ മൂര്‍ച്ഛയോടെ.
ഇക്കഥയൊന്നോര്‍ത്തുകൊള്‍ക വിളവിന്റെ-
കഥയൊന്നോര്‍ത്തുകൊള്‍ക !!!
ഞാറ്റുമണ്ണിന്‍ തോറ്റം പാട്ടേ.-
കേള്‍കൂ നീയീഅനാഥപുത്രന്‍-
തന്‍ വിലാപകവ്യം
പാഴായ്ക്കിടപ്പതും പഴുതില്ലാ-
തറയില്‍ പറ്റിപ്പിടിച്ചതും ഞാന്‍
അയ്യോ!! അരും ചവിട്ടല്ലെയെന്നെ
ഒരു കാവ്യകഥകൂടി പറഞ്ഞിടട്ടേ
പണ്ടൊരു പാടത്തൊരു ചേറില്‍
വിത്തായ് വീണു പിടഞ്ഞുഞാന്‍
തണുത്തമണ്ണിന്‍ ലാളനമെന്നുടെ
നീറ്റലുമാറ്റി യൊരുക്കി മയക്കി
ഉഴുതുമറിച്ചു നിലം വിരിച്ചു
ഞാറ്റുപാട്ടിന്‍ താളമോടേ....
വിയര്‍പൊഴുക്കി മണ്ണിന്നുടയോന്‍
കടഞ്ഞെടുത്തൂ പുഞ്ചപ്പാടം..
കഷ്ടപ്പാടിന്‍ തീഷ്ണതയില്ലാ-
തായിരം കൈകളെന്നെത്തലോടിയീ-
മണ്ണിന്‍ മനസില്‍ കിടന്നൂവളരാനന്നെ
വര്‍ഷമേഘമനുഗ്രച്ചിടുന്നൂ...
തളിരായ് കിളിര്‍ത്തുഞാന്‍..
കതിരില്‍ വളര്‍ന്നു ഞാന്‍
തഴുകാന്‍ വീണ്ടുമെത്തിയോരൊ
കരുതലില്‍ ഹസ്തവര്‍ഷങ്ങള്‍
ചിങ്ങപുലരിയില്‍ വിളഞ്ഞു തെളിഞ്ഞു
പൊന്നണിഞ്ഞു പരന്നു കിടക്കും-
നെല്ലിന്‍ന്നിടയില്‍ വിളങ്ങിയ
ഏഴരപ്പൊന്നിന്‍ അഴാകാണു ഞാന്‍
കൊയ്ത്തു പാട്ടിന്‍ താളമേറി
അരുമകരങ്ങള്‍ എത്തിടുമ്പോള്‍
നിരയായ് നിന്നുകൊടുത്തീയീ-
അരിവളിന്‍ ചുമ്പനമേല്‍ക്കാന്‍
പുഴുങ്ങിയുണക്കി വിരിച്ച പരമ്പില്‍
പവിഴം പോല്‍ വാണുവിളങ്ങി..
കുത്തിപ്പൊടിച്ചിട്ടു പുറംചട്ട മാറ്റി
പുറത്തെടുത്തീ നറുമണീ തിങ്കളെ..
പുത്തരിച്ചോറായ് തിളച്ചുമറിഞ്ഞുഞാന്‍
പുണ്യമായ് മാറുമെന്നോര്‍ത്തുമാത്രം..
പുത്തരിച്ചോറായ് തിളച്ചുമറിഞ്ഞുഞാന്‍
പുണ്യമായ് മാറുമെന്നോര്‍ത്തുമാത്രം..
എങ്കിലുമെന്നെയാരൊ വലിച്ചെറിഞ്ഞൂ..
നിറഞ്ഞ വയറിന്‍ എച്ചിലായീ..
എങ്കിലുമെന്നെയാരൊ വലിച്ചെറിഞ്ഞൂ..
പുച്ഛമാം ഭാവത്തിന്‍ മൂര്‍ച്ഛയോടെ.
ഇക്കഥയൊന്നോര്‍ത്തുകൊള്‍ക വിളവിന്റെ-
കഥയൊന്നോര്‍ത്തുകൊള്‍ക !!!
