നിരന്തരമെത്ര ഒളിയമ്പുകള്തറയ്ക്കുന്നു നെഞ്ചില്‍
വിറകൊണ്ടു നിന്നീലാ മണ്ണില്‍
തമസോ ചിന്തയില്‍ കൂടീല്ല
പഴമ മണക്കുന്ന മണ്ണിലെ
നിത്യമാം ആത്മചൈതന്യമേ
നിന്നെലെ മുറിവുകള്‍ പൂക്കളായ്
പൂക്കുന്നതല്ലേയെന്നും ചരിത്രം
ചുവപ്പിച്ച കണ്ണുമായ് എത്തിയവരെല്ലാമാ
സത്യപ്രഭയിൽ പിന്തിരിയുന്നു
ആടിന്റെ തോല്‍ ചമച്ചവര്‍
നന്മയുടെ ആചാരങ്ങളനുകരിയ്ക്കുന്നു.
ആയുധമേന്തി വംശം നശിപ്പിയ്ക്കാൻ
ആവതില്ലാ ഒരുവനുമിഭൂവിൽ
സൃഷ്ടി താളത്തിൽ സനാതനമെന്നും
അവതാരമാനവർ രക്ഷ നല്കും
ഭൂവിലെ പുണ്യഭൂവായ് ലോകം
ചമയ്ക്കുന്ന ധർമ്മതപോവിനി
വന്ദനം വന്ദനം നിത്യസനാതനേ
വന്ദനം വന്ദനം ചിന്മയകാരിണി
