അമ്മയുടെ മടിത്തട്ടിലെ ആത്മസംഘർഷത്തിൻ
ജലരേഖകൾ വറ്റിയൊഴിഞ്ഞു.
നീറുന്ന നെഞ്ചിലുമൊരു
നിശ്വാസകാറ്റുണ്ട്, തിലെ
ഈർപ്പവും ഉൾവലിഞ്ഞു !
ദാഹിച്ചുവലഞ്ഞൊരു നീർരേഖ
തേടിയലമുറയിടുന്ന
ഉദരശേഷിപ്പുകൾ വിണ്ടുകീറി.
കോടികളുണ്ട് മക്കളെന്നാലും
അമ്മയ്ക്കു ചുരത്തുവാൻ
ക്ഷീരകേദാരങ്ങളോ തച്ചുടച്ചു.
സർവ്വംസഹയ്ക്കൊന്നു പരിതപിച്ചു-
കരയുവാൻ കണ്ണീരില്ലീ
മിഴിത്തടാകത്തിലും!
മക്കളെ,യെൻ്റെ പച്ച ചേലയും
തീവച്ചു നശിപ്പിച്ചുവോ?
ഒടുവിലിൻ്റെ നഗ്നമേനിയും
കത്തിയെരിയുന്നു...
ഇനിയും നിനക്ക് മഴവേണമത്രേ !
"കരിഞ്ഞുണങ്ങിയ ജലബിന്ദുക്കൾ
നിൻ്റെ ശ്മശാനത്തിലെ നിഴലായ് നില്ക്കും"
